Spataderen

Spataderen van de onderste ledematen zijn bij mensen vaak asymptomatisch. Vaak is het enige probleem met deze pathologie een esthetisch defect in de benen, veroorzaakt door uitstekende oppervlakkige aderen. In dit geval kan de ziekte gepaard gaan met pijn of verhoogde gevoeligheid van de huid van de benen. Afhankelijk van de ernst van de ziekte krijgt de patiënt een niet-medicamenteuze, medicamenteuze of chirurgische behandeling aangeboden. Lees meer over de eerste symptomen van spataderen, de aard van het beloop en effectieve methoden voor behandeling en preventie, lees ons materiaal.

Wat het is

Spataderen zijn een pathologie waar alleen mensen last van hebben. Dieren hebben dit probleem niet, wat suggereert dat de ziekte geassocieerd is met een rechtopstaande houding. Toen een persoon overeind kwam, begon het grootste deel van het circulerende bloed zich onder het niveau van het hart te bevinden. In dit geval worden alle voorwaarden gecreëerd om het bloed slechter in de tegenovergestelde richting te laten circuleren, wat tot stagnatie leidt.

Volgens statistieken worden sommige aandoeningen van het veneuze systeem waargenomen bij 80% van de mensen in ontwikkelde landen. Bovendien worden steeds vaker soortgelijke problemen bij mensen gevonden op jonge leeftijd. Naar alle waarschijnlijkheid is een van de redenen waarom spataderen "jonger worden" een sedentaire levensstijl, die alleen maar bijdraagt aan stagnatie.

Interessant is dat in de leeftijdsgroep onder de 20, spataderen van de onderste ledematen met dezelfde frequentie voorkomen bij zowel mannen als vrouwen. Na de leeftijd van 20 beginnen vrouwen echter de overhand te krijgen in de morbiditeitsstructuur. Dit komt door zwangerschap en bevalling, die een ernstige factor zijn bij de ontwikkeling van veneuze ziekten.

Kenmerken, oorzaken en mechanisme van ontwikkeling van spataderen

De exacte redenen voor de ontwikkeling van spataderen van de onderste ledematen zijn nog onbekend. Momenteel wordt aangenomen dat de ziekte wordt veroorzaakt door aangeboren of verworven defecten van het klepapparaat van de aderen van de onderste ledematen.

Voor een onbelemmerde opstijgende bloedstroom door de aderen is een goed gecoördineerde werking van de veneuze kleppen noodzakelijk. Deze kleppen gaan alleen open voor bloed dat naar boven stroomt. Bij een klepdefect is echter ook een gedeeltelijk dalende bloedstroom mogelijk. Dit is hoe veneuze insufficiëntie zich ontwikkelt, gemanifesteerd door oedeem, krampen van de spieren van de benen en uitzetting van de veneuze bloedvaten.

Leukocyten kunnen ook betrokken zijn bij de pathogenese van de ontwikkeling van spataderen. Deze kwestie wordt nu actief bestudeerd. Er wordt aangenomen dat bij langdurige ophoping van leukocyten in de weefsels van de bloedvaten (met name in het gebied van het klepapparaat), zich een ontstekingsproces ontwikkelt dat zich langs het veneuze bed verspreidt.

Omdat de veneuze kleppen onderhevig zijn aan constante mechanische belasting, ontwikkelt zich vooral snel een ontsteking in het gebied van het aderklepapparaat.

Nu leidt de overgrote meerderheid van de mensen in ontwikkelde landen een zittende levensstijl. Maar waarom heeft dan niet iedereen spataderen? Overweeg de belangrijkste risicofactoren die bijdragen aan het ontstaan van deze pathologie:

• erfelijke factoren. . . Ondanks het feit dat de specifieke erfelijke mechanismen die verband houden met de ontwikkeling van spataderen nog niet zijn vastgesteld, zijn de meeste experts het eens over de aanwezigheid van een dergelijke factor. Tegelijkertijd zijn er zware tegenargumenten met betrekking tot erfelijkheid bij de ontwikkeling van spataderen. Dit is bijvoorbeeld de prevalentie van spataderen bij etnische Afrikanen en Afrikaanse immigranten die vertrokken om in de Verenigde Staten te gaan wonen. Als de prevalentie van spataderen onder zittende Afrikanen ongeveer 0, 5% is, dan bereikt dit cijfer onder emigranten 20%. Deze cijfers laten zien dat erfelijke factoren in ieder geval niet de enige zijn in de ontwikkeling van de ziekte, en hoogstwaarschijnlijk niet de overhand hebben.
• zwaarlijvigheid. . . Mensen met overgewicht en obesitas lopen risico. Het is belangrijk op te merken dat obesitas bijdraagt aan spataderen, zowel door een toename van de druk op de bloedvaten als door het risico op andere ziekten die de bloedvaten aantasten (diabetes mellitus, hypertensie en andere).
• Zwangerschap. . . Dit is een van de meest voor de hand liggende factoren bij de ontwikkeling van spataderen van de onderste ledematen. In dit geval zijn de belangrijkste risicofactoren een toename van het circulerend bloedvolume, evenals compressie van de retroperitoneale aderen door de zich ontwikkelende foetus in de baarmoeder. Volgens epidemiologische studies leiden de tweede en volgende zwangerschappen tot een significante toename van de kans op het ontwikkelen van spataderen. Na de eerste zwangerschap blijft de kans op spataderen in de benen klein.
• Hormonale disbalans. . . Hormonen zijn betrokken bij de pathogenese van de meeste ziekten. Deze pathologieën omvatten spataderen. Dit probleem geldt met name voor vrouwen die hormonale anticonceptiva gebruiken, evenals voor vrouwen die hormonale substitutietherapie gebruiken voor de behandeling van bepaalde ziekten (bijvoorbeeld osteoporose) of tijdens de premenopauzale periode. Er is vastgesteld dat vrouwelijke geslachtshormonen (in het bijzonder oestrogenen en progesteron) de vaattonus verminderen en collageenvezels vernietigen. Zo is de wand van de aderen pathologisch verwijd.
• levensstijl. . . De levensstijl van een persoon heeft een grote invloed op het verloop van de ziekte. Een zittende levensstijl, evenals werk dat gepaard gaat met langdurig staan of zitten (bijvoorbeeld bewakers, chauffeurs, kantoorpersoneel, servicemedewerkers en anderen) dragen bij aan de ontwikkeling van spataderen. Je moet ook letten op voeding. Het ontbreken van voldoende groenten en fruit in de voeding verslechtert de toestand van de wanden van bloedvaten.

Stadia van spataderen van de onderste ledematen

Momenteel worden verschillende classificaties van spataderen van de onderste ledematen gebruikt. De internationale classificatie CEAP, die in 1994 werd aangenomen, wordt als algemeen aanvaard beschouwd. CEAP is een afkorting, waarbij elke letter overeenkomt met de naam van een classificatiecategorie:

• C (klinisch)- de klinische klasse van de ziekte (het type aangetaste aderen, de aanwezigheid van pigmentatie, eczeem, trofische ulcera).
• E (etiologisch)- de etiologie van de ziekte (aangeboren, primair, secundair).
• A (Anatomische)- anatomische lokalisatie van pathologie (oppervlakkige of perforerende aderen).
• P (Pathofysiologisch)- het type aandoening (veneuze reflux, obstructie of een combinatie van beide).

Het verloop van de ziekte vindt plaats in zes fasen:

• nul stadium. . . Het vroegste stadium van spataderen, waarbij zelfs artsen geen betrouwbare diagnose kunnen stellen. In dit stadium zijn er geen uiterlijke tekenen van de ziekte. Echodiagnostiek laat de aanwezigheid van pathologie niet zien. Tegelijkertijd maakt een persoon in het nulstadium zich zorgen over symptomen als zwelling, een zwaar gevoel in de benen en krampen, wat wijst op de aanwezigheid van problemen met bloedvaten.
• eerste fase. . . Al in het eerste stadium van de ziekte zijn spataderen zichtbaar op het oppervlak van de huid van de benen, waarvan de diameter minder dan 1 millimeter is. Aders van gemiddelde grootte kunnen tot 3 mm in diameter toenemen. In dit stadium zijn artsen niet altijd in staat om de juiste diagnose te stellen, omdat de aanwezigheid van dergelijke sterretjes niet altijd op spataderen duidt.
• Tweede podium. . . In dit stadium kunnen aderen verschijnen en verdwijnen, afhankelijk van de omstandigheden. Aderen worden bijvoorbeeld duidelijk zichtbaar na langdurig zitten, staan of het tillen van zware voorwerpen. De diameter van de spataderen is in dit stadium 3 mm of meer. Bloedstolsels vormen zich vaak in de tweede fase.
• derde fase. . . Als in de vorige stadia van de ziekte de zwelling van de benen verscheen en verdween, wordt het oedeem in de derde fase permanent. De zwelling van de benen is het hevigst in de avond.
• vierde fase. . . In dit stadium treden significante trofische veranderingen op. In het bijzonder wordt de weefselvoeding nabij de aangetaste aderen verstoord. De patiënt ontwikkelt dergelijke veranderingen op de huid als lipodermatosclerose (ontsteking van het onderhuidse vetweefsel), eczeem, evenals verdonkering of verkleuring van de huid. Voor het vierde stadium van de ziekte zijn pigmentveranderingen kenmerkend. De huid in het gebied van de aangetaste bloedvaten kan bijvoorbeeld bruin en zelfs zwart worden, wat de concentratie van pigmenten in dit gebied aangeeft. De tegenovergestelde situatie is ook mogelijk, wanneer pigment door een pathologisch proces niet in het getroffen gebied komt, wat leidt tot het verschijnen van een bleke huidskleur. Als in dit stadium spataderen niet worden behandeld, zal het probleem alleen maar verergeren met het verschijnen van trofische ulcera.
• vijfde etappe. . . In dit stadium van de ziekte verschijnen naast de bovengenoemde symptomen ook trofische zweren, die snel genezen. Als u geen maatregelen neemt voor de behandeling, zullen de zweren steeds weer verschijnen.
• zesde etappe. . . Niet-genezende trofische ulcera verschijnen. In het getroffen gebied stijgt de temperatuur aanzienlijk en kan er pus uit de wonden sijpelen.

Je moet niet wachten op de ontwikkeling van de laatste stadia - je moet naar de dokter gaan voor de tweede om de dynamiek van de ziekte te registreren en te volgen. Soms verbeteren de symptomen vanzelf, en soms vorderen ze snel. Daarom is het belangrijk om de situatie te monitoren om tijdig actie te kunnen ondernemen.

Symptomen

Overweeg de belangrijkste symptomen van spataderen van de onderste ledematen in verschillende stadia van de ziekte:

• Pijn. . . Dit is het eerste teken van de ziekte. Omdat pijn een niet-specifiek symptoom is, is het onmogelijk om op basis van dit symptoom alleen een diagnose te stellen. Bij spataderen van de onderste ledematen is pijn vaak gelokaliseerd langs de veneuze stammen.
• Voeten in de benen. . . Geldt ook voor vroege symptomen, terwijl de aderen in de huid nog niet zichtbaar zijn. Vaak gaat het gevoel van warmte gepaard met een kloppende pijn.
• Krampen en jeuk in spieren. . . Meestal 's nachts gestoord.
• Zwelling in de benen. . . In de vroege stadia van de ziekte is de zwelling gering en van voorbijgaande aard. In de regel verschijnen ze 's avonds en verdwijnen ze' s morgens. Naarmate de ziekte vordert, neemt de ernst echter toe en worden ze permanent.
• Verkleuring van de huid. . . In de regel wordt bij spataderen de huid van de onderste ledematen donkerder. In het gebied van de aangetaste aderen wordt de huid bruin. In de gevorderde stadia van de ziekte verschijnen eczeem en dermatitis. De terminale stadia van spataderen worden gekenmerkt door het verschijnen van trofische ulcera. In eerste instantie zijn dit genezende zweren, maar later vormen zich niet-genezende wonden.
• Vasculaire spinnen. . . In de medische literatuur worden dergelijke sterretjes telangiëctasieën genoemd. Bij sommige mensen kunnen spataderen beperkt blijven tot spataderen, zonder progressie naar grotere aderen.
• Gedraaide verwijde aderen. . . Het meest kenmerkende teken van spataderen zijn verwrongen verwijde aderen op het oppervlak van de benen.

In de zomer worden de symptomen van spataderen meer uitgesproken. Dit komt door de hoge omgevingstemperatuur, die al bijdraagt aan de uitzetting van de aderen. Daarom is het tijdens de heetste uren, van 10. 00 tot 16. 00 uur, het beste om in een goed geventileerde ruimte te zijn.

Wanneer naar een dokter gaan?

U moet al een arts raadplegen bij de eerste symptomen van de ziekte - pijn, zwelling of het verschijnen van spataderen. Aangezien de vroege stadia van spataderen moeilijk te diagnosticeren zijn, kan het in eerste instantie een verkeerde diagnose stellen. De patiënt moet de toestand van de benen nauwlettend volgen en regelmatig worden geobserveerd door een fleboloog.

Diagnostiek

Diagnose van spataderen van de onderste ledematen wordt beperkt tot de volgende activiteiten:

• Uitwendig onderzoek van de huid van de benen;
• Doppler-echografie;
• Duplex ader scannen;
• flebografie.

Behandelingsfuncties

Spataderen van de onderste ledematen worden behandeld met zowel conservatieve als chirurgische methoden. Conservatieve behandeling wordt beperkt tot de volgende activiteiten:

• Drugs therapie. . . Dit is de inname van medicijnen die de tonus van de veneuze wanden verbeteren. Ook krijgt de patiënt medicijnen voorgeschreven die de capillaire permeabiliteit verminderen en de bloedmicrocirculatie verbeteren. Als er een risico op bloedstolsels bestaat, worden ook anticoagulantia voorgeschreven.
• Compressie therapie. . . Dit is het dragen van speciale compressiekousen, die de belasting van het been verminderen. Het voordeel is dat het mogelijk is om de belasting gelijkmatig te verdelen, zelfs bij zware lichamelijke inspanning. Bij gebruik van compressiekleding kunnen congestie en zwelling worden voorkomen.
• Oefengymnastiek en veranderingen in levensstijl. . . De patiënt wordt geadviseerd om te oefenen om de spanning in de benen te verminderen. Het is belangrijk om langdurig zitten of staan te vermijden. Als je op je werk lang moet staan of zitten, dan moet je vaker pauzeren.

Als conservatieve therapie van spataderen niet de verwachte resultaten oplevert, wordt een beslissing genomen over chirurgische ingreep. Meestal zijn dit minimaal invasieve interventies, waaronder:

• sclerotherapie- de introductie in de ader van stoffen die de wanden van het aangetaste vat lijmen. Deze behandeling leidt tot resorptie van de spataderen.
• Lasercoagulatie- inbrengen van een laserlichtgeleider in een ader en bestraling van de wanden met een laser, wat ook leidt tot verlijming van de wanden en verdere resorptie van het vat.
• Radiofrequente ablatie- lijmen van aders met behulp van hoogfrequente stroom.
• flebectomie- Verwijdering van de aangetaste aderen, waarbij de bloedcirculatie met 90% is verslechterd.

In sommige landen kunt u de operatie gratis krijgen, onder de verplichte ziektekostenverzekering. Maar het is geen feit dat alle soorten verplichte verzekeringen overal worden aangeboden. Er zal in ieder geval hulp worden geboden, maar het is noodzakelijk om uit te zoeken of het een conventionele verwijdering of laser zal zijn.

Contra-indicaties voor mensen met spataderen

• Sedentaire levensstijl. . . Het is belangrijk om langdurig zitten of staan te vermijden. Lichamelijke activiteit zal congestie in de aderen helpen voorkomen.
• Hardlopen en krachtige oefeningen. . . Bij fysieke activiteit is het belangrijk om het niet te overdrijven. Als je spataderen hebt, is wandelen zeker beter dan hardlopen.
• Onevenwichtige en ongezonde voeding. . . Je moet junkfood opgeven, zelfs als het lijkt alsof de gezondheid het toelaat. Beperk de inname van snoep, halffabrikaten, maar ook rijke vleesbouillons en gerookt vlees. Maar meer groenten en fruit eten zou een goed idee zijn.
• Bubbelbaden en douches. . . Voor mensen met vaatproblemen in de ledematen zijn procedures met extreem heet en langdurig water gecontra-indiceerd.

Complicaties van spataderen

Spataderen kunnen gecompliceerd worden door trofische ulcera, flebitis (ontsteking van de aderen) en diepe veneuze trombose. Dit laatste is de vorming van bloedstolsels in diepe aderen die het menselijk leven bedreigen.

Conclusie

De symptomen van spataderen van de onderste ledematen verschijnen in de regel niet onmiddellijk. Verschillende mensen hebben verschillende manifestaties. Soms is er bij deze pathologie bijvoorbeeld geen oedeem of is er geen lokale temperatuurstijging of pijn. Dit betekent helemaal niet dat er geen ziekte is. Een tijdig bezoek aan een arts zal de progressie van de ziekte aanzienlijk vertragen of zelfs stoppen, waardoor de ontwikkeling van trofische veranderingen wordt voorkomen.